Pieter Kool is ingenieur en binnenhuisarchitect en is eigenaar van Carbon Studio. Hij begin zijn carrière bij het spijkerbroekenmerk G-star als ontwerper van beurspaviljoens. ‘Twee keer per jaar ontwierp ik met een klein team zo’n 30 vierkante meter van stoelen tot verlichting. Een architect ziet pas vier vijf jaar later wat hij had bedacht. Maar omdat wij elk half jaar iets totaal nieuws neerzetten moesten we snel werken. ’s Ochtends bedacht ik een lamp en ‘avonds en sprak ik met vakmensen over het idee en ik paste dan wat aan maar ‘avonds was het prototype af. Als ontwerper groei je heel hard door die snelle feedback cycles’.

Geen kopie

‘Die beurzen waren niet alleen fijn als proeftuin voor ideeën ook het merk groeide daardoor als een speer. Een merk of bedrijf kun je zien als de ontwikkeling van een persoon. Door alles wat een merk meemaakt en de verandering van de wereld om je heen kun je niet kopiëren maar moet je blijven bewegen’.

Maffe neus

‘De wereld zit niet te wachten op iemand die zegt hoe de wereld is. Daarbij vind ik mensen die hun eigen ding doen veel interessanter. Het hoeft echt niet allemaal zo perfect. Een mooi gezicht is mooi maar als er een maffe neus opzit of een grappige lach dan heeft een gezicht veel meer karakter. Dat is iets wat bij iemand hoort en niet is gekopieerd vanuit de buitenwereld’.

Euforie

‘Ontwerpen is psychologie, je bent constant in gevecht met jezelf om de juiste keuzes te maken. Het is een pijnlijk en confronterend vak omdat het nooit goed genoeg is. Want als iets als routine voelt dan ben je niet goed bezig, dan vernieuw je niet. Je moet graven en de essentie zoeken. Das heerlijk maar ook pijnlijk. Het vak ontwerper is vooral heel leuk wanneer je terugkijkt op het resultaat, dan voel je een soort euforie!’

Luister hier naar Stijlcast met Pieter Kool: